رابطه نامتقارن بین ذخایز نقدی و حساسیت گردش وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از اهداف مهم تامین مالی شرکت ها ، سرمایه گذاری در پروژه های سود آور است . راه های زیادی برای تامین منابع مالی لازم وجود دارد . شیوه های مختلف تامین مالی شامل تامین مالی داخلی و خارجی می باشد . ادعا می شود که در صورت وجود مشکلات نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی ، اتکا شرکت به منابع داخلی جهت تامین مالی افزایش می یابد . شرکت هایی که بیشتر در معرض این مشکلات قرار داشته باشند شرکت های دچار محدودیت مالی نامیده اند . یکی از شاخص های که در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته میزان حساسیت گردش وجه نقد شرکت ها است . میزان ذخایر نقدی بهینه شرکت ها با استفاده از معادله ای که بر مبنای عوامل نگهداری وجه نقد توسط شرکت ها طراحی گردیده است ، اندازه گیری می شود . داده های مورد استفاده شامل نمونه مرکب از 58 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 80-90 می باشد . برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش داده های تابلویی استفاده شده . نتایج حاصل از آزمون تجربی فرضیه ها نشان می دهد که بین حساسیت گردش وجه نقد و ذخایر نقدی رابطه معنا داری وجود ندارد و لی بین اندازه شرکت و نسبت سود تقسیمی و حساسیت گردش وجه نقد رابطه معنا داری وجود دارد . بین حساسیت گردش وجه نقد در شرکت های دچار محدودیت مالی و شرکت های فاقد محدودیت مالی تقاوت قابل قبولی وجود دارد همچنین در بین شرکت های دارای جریان نقدی عملیاتی مثبت با شرکت های دارای جریان نقدی منفی و میزان حساسیت گردش وجه نقد تفاوت وجود دارد که به طور کامل در فصل چهارم بررسی شده اند